Dag van de Arbeid met Squadra46

ruud — Sun, 01 May 2011 19:51:19 +0000

Gisteren heb ik met Karel en Carolijn, Paul en Yvonne Damen en Anja Koninginnedag gevierd in Lisse. Op het Vierkant was het een bijzonder gezellige drukte en daar trof ik veel bekenden aan waaronder een grote groep kerels met hun partners van het fietsteam Squadra46.
De meeste van ons team kennen Marcel Bremmer, Dennis Hoogendoorn, Harry Groot en Paul Pijpers wel en waarschijnlijk nog wel meer leden ( waaronder ook dames ) en met hen sprak ik af om vandaag mee te gaan fietsen.

Ik haalde Harry Groot op in Hillegom om vervolgens aan te sluiten bij 6 mannen van Squadra46. Vanwege de wind werd het plan om de polder in te gaan omgezet in een ritje naar het Kopje. In een rustig tempo richting Blloemendaal reed ik naast André de Lange in mijn Azurro blauwe Santos shirt tussen 7 in een prachtig tenue gestoken renners. Er werd een route gkozen die voor mij volledig nieuw was, over smalle paadjes, langs vele paaltjes en andere obstakels om op een gegeven moment Kraantje lek te passeren. Vlak voor het Kopje hielden we stil om twee minuten stil te staan bij de plaats waar Ringo Bremmer zo tragisch om het leven gekomen is.

Na deze memorabele onderbreking reden wij richting het Kopje en had ik de kracht van het team nog niet echt kunnen ontdekken. Het tempo richting Bloemendaal was niet heel hoog geweest en de groep kon in zijn volledigheid goed volgen. Onderaan het Kopje de eerste krachtmeting en Dennis Lensen zette als eerste aan en ik trapte er met een groot verzet direct overheen. Echter had Harry Groot andere bedoelingen en vloog over mij heen waardoor ik er ook nog een tandje bij zette en hem kon volgen maar niet kon pakken. De rest van de groep bleef wat achter en bij het tweede klimmetje zette ik de sprint naar boven weer in. Harry kon ik net achter mij houden en Marcel Bremmer volgde daar vlak achter.
In de afdaling sloot de rest van de groep weer aan en na een paar honderd meter kwamen we een ander deel van Squadra46 tegen met vooral dames in de gelederen. Er werd afgesproken om een bakkie te doen vlak voor het circuit van Zandvoort. Een bakkie?? gezellig maar op een korte rit als deze voor mij verrassend. Maar ff lekker in het zonnetje gezeten en bij het tweede bakkie nam Henry van Kesteren er ook maar even een Jägermeisterje !! bij. Ook verrassend!.

Met 8 renners stapten we weer op de fiets en met de stevige wind in de rug werd er in een goed tempo richting het duinpad Zandvoort-Langervelderslag gereden. Op het pad aangekomen werd de tactiek besproken door de mannen en Harry gaf aan dat er gewoon in een trein en zo hard mogelijk gereden moest worden waarop Nic Kors naar voren kwam om het tempo aan te geven. Tegen de 45 in het uur bleef ik in het tweede wiel, kwam Harry er later nog even overheen en nam ik daana over. Lekker stampen op de pedalen en met Harry in mijn rug hoorde ik hem roepen dat de groep uiteen viel. Jammer dan maar met deze wind en dit tempo wil je gewoon doorkleunen. Harry en ik en een derde onbekende renner bleven doorrijden en vanuit het derde wiel knalde die NN er ineens overheen. Ik keek Harry aan en zeï: " pakken we"m ?" Harry zei '' ga je gang" en ik pakte, helaas zonder Harry, de NN terug om met hem samen verder te rijden. Een paar keer op kop afwisselen reed hij vlak voor Langevelderslag uit mijn wiel en kon ik net niet meer aanpikken voordat we onderaan Nederzand aankwamen. Daar even gewacht op de groep en zijn we doorgereden naar Lisse. Harry en ik haakten eerder af om langs de leidsevaart en vol met de wind tegen naar Hillegom terug te rijden.
Al met al een leuk ritje geweest met een heel leuke groep gasten die ik op hun website bedankt heb voor het mee mogen koersen.

Onderweg nog met Erwin Hoogendoorn gesproken die na het verlies van zijn echtegenote Jacqueline Hoes ( een aantal jaren geleden aan de gevolgen van kanker ) nu afgelopen week ook afscheid heeft moeten nemen van zijn schoonvader en de vader van Jacqueline, Gert-Jan Hoes. Ook hij heeft de ziekte niet kunnen overwinnen die hem uiteindelijk noodlottig is geworden op 64 jarige leeftijd. Diep tragisch en wat een kruis draagt een gezin dan met zich mee.
Op de site van Squadra heb ik gereageerd op een blogje van André de Lange en daarin ook aangegeven dat het belang van onze uitdaging van 9 juni en het binnenhalen van gelden voor het KWF nog maar eens knalhard bevestigd wordt.

Hieronder een link naar de site van Squadra 46 en ik heb hen ook uitgenodigd in de blog om onze site ook eens te bezoeken.

Ik ben verder erg benieuwd naar de verrichtingen in Limburg, de trainingen van Puun op Majorca en ook die van Berggeit in Spanje.

Kale broer van een kale broer.

http://squadra46.teamwebs.nl/index.php?class=Teamweb&action=ShowTeamweb&id=8454

Alpe d'Hu6...ik ben er bijna klaar voor

ruud — Sun, 16 Jan 2011 17:15:58 +0000

afzien, pijn lijden, verrot zitten en verzuren. Dat was mijn thema vandaag.

Vanmorgen iets na tien uur met Tom en Nico richting Scheveningen vertrokken. Mijn eigen voorstel want dat rondje Haarlemmermeer zag ik niet zo zitten met de wind die er stond. Want dan zouden we het hele rondje wel eens weer wind tegen kunnen hebben en dat leek mij niets.
Maar na een paar kilometer gefietst te hebben bleek de door mij gevreesde wind precies op de route richting Scheveningen te liggen. En dan met slechts drie renners rijd je eigenlijk continu vol in de wind. Met dergelijke omstandigheden is het toch wel heel prettig met meerdere renners te rijden. Niet het geval dus vandaag. Tom heeft hoegenaamd de hele weg kop gehouden en tot Noordwijk kon ik naast hem blijven rijden. Niek bleef daardoor wat meer uit de wind en hij pakte daarna af en toe kop over.
Hoe meer we richting Leiden kwamen hoe zwaarder mijn benen werden. Ik begon mij nu te beseffen dat de Alpe straks 13 kilometer stormkracht tegen is en dat deze trip van vandaag een prima training zou worden.

Vlak voordat we Katwijk in zicht kregen zei Niek dat we nog even een (klein ) stukje richting Scheveningen zouden rijden. Ik dacht, met inmiddels al redelijk verzuurde bovenbenen, dat ( kleine )stukje kan er nog wel bij. In dat ( kleine ) stukje zaten meer heuveltjes ( voor mijn gevoel dan) dan dat we de hele route waren tegen gekomen. Tom wilde nog even een ATB'er uit het wiel fietsen en ik trachtte aan te klampen maar mijn benen wilden niet meer. Wat zat ik verrot op die fiets.
Bij de Watertoren tussen Katwijk en Scheveningen aangekomen zei Niek: "keren" en ik dacht "pauze". Mede omdat er twee dames met zeer strakke bilpartijen aan het stretchen waren en als je dan kan pauzeren met een riant uitzicht, is dat niet verkeerd. Maar geen pauze, gewoon doorrijden.
Wat een natuurbarbaren zijn die Tom en Nico, dacht ik.

Dus dat ( kleine ) stukje weer terug richting de boulevard van Katwijk. Ik wilde gelijk bij Tom en Niek blijven maar dat lukte van geen kant. Lekker was dat. 35 km vol tegen de wind gereden en kun je 35 km met de wind in de rug terug, willen je benen niet meer.
Zelfs wind mee moesten Tom en Niek een paar keer wachten ( sorry kerels ) want ik kreeg de trappers maar moeilijk rond. Ik was blij als ik boven de 30 km per uur kwam maar als je een dergelijk sterke wind in de rug hebt, moet je met 45 km in het uur naar huis kunnen rijden.

Na bijna drie uur op het fietsie gezeten te hebben ( Tom was inmiddels het rondje aan het volmaken door Zandvoort nog even aan te doen ) stapte ik volledig afgebrand maar wel voldaan van de fiets.
De trip van vandaag was een confontatie met de werkelijkheid. Alpe d'Hu6, ik ben er bijna klaar voor en dan met de nadruk op "bijna". En vertaal dan "bijna" met "nog een lange weg te gaan".

Tom en Niek, bedankt voor deze trainingsrit en vooral voor dat ( kleine ) stukje naar Scheveningen.

Kale broer van een kale broer.

blog van ruud

Dag van de Arbeid met Squadra46

Alpe d'Hu6...ik ben er bijna klaar voor