www.legendsonwheels.nl

Zondag 29 januari

Gelukkig, het is vanochtend wel koud maar zo te zien niet glad. We kunnen dus gewoon fietsen!
Ik zorg dat ik op tijd klaar ben en vertrek even voor tienen naar Nico. Het zonnetje is dun maar doet z’n best. Ik ben een beetje vroeg en ga even bij Nico naar binnen. Even later volgt Rene. Het lijkt erop dat we met z’n 3-en blijven. Er was enige twijfel over Boom, maar die had vannacht om 03:00 al gezegd dat hij zou afhaken. Of het iets met de kou te maken heeft blijft onduidelijk :)

Nico heeft zich duidelijk voorbereid op de koude. Een extra ondershirt en ook een petje zijn toegevoegd aan de uitrusting. Het petje is nog behoorlijk wat gedoe. Hij probeert eerst een bivakmuts (zijn die inmiddels niet verboden?), maar dat zit niet echt lekker. Nico naar boven om wat anders te zoeken. Hij komt terug met een dikke wollen muts. Dat zit natuurlijk ook voor geen meter! Uiteindelijk (weer naar boven) komt er een echt fietspetje boven water. Zo’n ding kost natuurlijk altijd wat ruimte in je helm, maar Nico neemt niet de moeite om het bandje te verstellen. Ik kan me niet voorstellen dat dit lekker zit. Sterker nog, ik vraag me af of je zo wel adem kunt halen. We gaan toch maar onderweg.

De wind komt uit het noordoosten dus besluiten we richting het Noordzee-kanaal te fietsen om. We gaan met z’n drieen richting de ringvaart en ik fiets samen met Rene de eerste kilometers voorop. De wind is behoorlijk koud en vooral ook stevig (4 a 5). We houden de snelheid ruim onder de 30Km/h en zorgen ervoor dat we (ik in ieder geval) niet gaan zweten. Ik stel voor om toch maar in een lint te gaan fietsen en iedere kilometer te wisselen om zo het kopwerk te verdelen. Dat gaat prima. We fietsen zo door tot Vijfhuizen waar we het bruggetje oversteken om zo in schalkwijk misschien een beetje minder wind te krijgen.

Door de draai krijgen we even windje mee en dat verschil is duidelijk te voelen. Even verder moeten we natuurlijk weer richting het noorden keren en zijn we terug bij af. Er is wel wat verschil in wind te merken, maar het wordt natuurlijk niet windstil. We fietsen binnendoor langs camping de Liede, een stukje langs de Amsterdamsevaart naar de Lage dijk tot aan Spaarndammerdijk. We proberen nog steeds om en om te fietsen, maar Nico heeft het al enige tijd zwaar. Aan het einde van de dijk komen een aantal Ford Mustangs onze kant op gereden. Duidelijk een georganiseerd tochtje! Mooi geluid!

Weer even windje mee als we richting de Houtrakpolder fietsen. Rene en ik rijden wat vooruit. Nico laat duidelijk een gat vallen en wij gaan (wind mee) niet zo heel hard dus dat is vreemd. Rene wil op tijd terug zijn om Feyenoord - Ajax te zien en dus moet er wat meer tempo in. We spreken af dat wij samen het kopwerk doen tot aan het Noordzeekanaal. Ik neem het eerste stuk voor m’n rekening en halverwege neemt Rene het over.Als we bij het Noordzee-kanaal zijn hebben we het ergste gehad.

We draaien richting Velsen en hebben nu een heel stuk windje mee. Rene en ik rijden iets boven de 30Km/h maar toch sluit Nico niet aan. We nemen nog wat tempo terug en wachten op de aansluiting. Als Nico weer is aangesloten brengen we langzaam het tempo weer omhoog. Nico geeft aan dat hij bij het pontje van Velzen toch eindelijk z’n petje af wil doen (kinbandje verstellen wat ook goed geweest denk ik). Blijkbaar is het wereldrecord adem inhouden eindelijk verbroken. Rene wil graag verder om op tijd thuis te zijn en na wat aanmoediging fietst hij alleen verder. Ik wacht totdat Nico z’n petje heeft afgedaan. Daarna gaan we verder richting Bloemendaal.

Ik ga op kop. Niet te hard want ik ga er vanuit dat ik dit tot het einde van de rit moet volhouden. We gaan gezamenlijk de normale route over het Kopje richting Bloemendaal. Dan richting Zandvoort. Daar pakken we het duinpad naar Langervelderslag. We hebben de wind redelijk in de rug, maar tempo houden (vooral als je de duinen op moet fietsen) kost toch nog wel wat moeite. Nico lijkt wat te herstellen nu z’n kinbandje z’n luchtpijp niet meer dichtknijpt en kan goed volgen. We fietsen door de duinen terug richting de Ruigenhoek. Daar moeten we even tegenwind naar de Zilk.

Ik wil het niet te gek maken en probeer licht te trappen. Nico is blijkbaar voldoende hersteld en neemt de kop weer even over. Ik zit een tijdje in z’n wiel en gebruik die tijd om even uit te rusten. Het laatste stuk neem ik het weer over. Ook het stuk richting Hillegom is weer tegenwind. Ik heb het juiste tempo gevonden en kan dit zonder al te veel problemen vol maken. Op de Wilhelminalaan twijfel ik nog even of Nico nog een sprintje gaat trekken. Ik maak voor de zekerheid nog een beetje extra snelheid en houdt de schaduwen in de gaten om te zien of hij een poging doet. Gelukkig niet en zo fietsen we het laatste stuk naast elkaar naar huis.