www.legendsonwheels.nl

Eigenlijk moet ik 3 rondjes beschrijven.

Vorige week zondag, luttele uren na het geweldige LUFNAP 2012 concert heb ik samen met Nico een rondje ringvaart gefietst. Het ging gezien onze 'inzet' van de avond ervoor nog eigenlijk best aardig :)

Afgelopen donderdag was ik onverwacht vrij. Het was best mooi weer, maar aangezien ik maximaal 2 a 2,5 uur de tijd had moest ik ook weer kiezen voor een beperkt rondje. Ook dat werd weer een rondje ringvaart. In je eentje zijn die lange einden zonder afwisseling aan de ene kant erg mooi aangezien je op niemand anders hoeft te letten, geen wegen hoeft over te steken en alleen bent met je fiets en je hartslagmeter. Aan de andere kant heb je op die lange einden soms ook wind tegen en dan is het afzien. Je moet op dat soort stukken zo opletten dat je jezelf niet over de kop fietst. Ik had geluk dat ik op langste stuk tegenwind samen met iemand op kon fietsen, maar desondanks was ik toen ik thuis was toch redelijk kapot. Pffff.

Vandaag weer een eenzaam rondje. Een aantal legends (waaronder Nico) hebben de Joop Zoetemelk Classic gefietst en gaan dus vandaag niet mee. Ik bereid me voor op maar weer een rondje Ringvaart. Het is wel saai, maar ik heb het gevoel dat je wel sterk wordt van alleen tegen die wind in fietsen.

Als ik helemaal in tenue klaarsta krijg ik een SMS van Rene dat hij niet meegaat en zelf een rondje gaat fietsen. Ik had eerder begrepen dat hij ook de JZ classic zou fietsen en had er dus geen rekening mee gehouden dat hij überhaupt mee zou gaan.

Ik ga dus richting de ringvaart. De wind komt vanaf zee, maar ik probeer aan de hand van de aanwezige vlaggen welke kant ik op moet gaan. Het waait behoorlijk hard dus wel belangrijk om dit goed te hebben. De vlaggen staan strak, maar lijken vooral haaks op de ringvaart te staan dus weinig verschil. Ik gok en draai richting de Cruquius. Als ik even onderweg ben merk ik dat ik de goede keus heb gemaakt. 

Met een lage hartslag fiets ik boven de 30Km/h. Ik een zucht ben ik bij de Cruquius. Dat gaat lekker. Ook het stuk richting Vijfhuizen is zo voorbij. Ik maak me wel een beetje zorgen aangezien de wind best stevig is. Als ik de Ringvaart volg krijg ik een lekker lang stuk wind mee, maar moet ik aan het eind ook weer dat hele stuk wind tegen terug…

Misschien niet zo slim. Het alternatief is de route aan te passen en richting het Noordzeekanaal te fietsen. Dan heb ik de terugweg wel een beetje wind tegen, maar aangezien de wind schuin over zee komt verwacht ik eigenlijk vooral zijwind en moet het wel te doen zijn. Bij Badhoevedorp neem ik de moeilijke beslissing en ga richting de Houtrakpolder. Voor het eerst draai ik een stukje richting de kust en dat valt best wel een beetje tegen. Ik probeer niet teveel op de snelheid te letten, en vooral m'n hartslag in de gaten te houden. Ik moet nog een heel stuk en wil mezelf niet te vroeg over de kop fietsen. De weg langs de Houtrakpolder is lang en er is weinig beschutting. De wind is hier weer vanuit de zij (kan gezien het open terrein behoorlijk veel kracht oppikken). Ik zoek en vind een mooi tempo. Af en toe valt de wind een beetje weg en kan ik wat harder fietsen.

Het is inmiddels ook begonnen te regenen. Heerlijk :( Aan het einde draai ik het fietspad langs het Noordzeekanaal op. Vol tegenwind. Het eerste stuk is lastig, maar als ik eenmaal over de brug bij zijkanaal-c ben kom ik weer in m'n ritme en zo fiets ik door naar het pontje bij Velsen. 

Daar oversteken en via via doorsteken richting Bloemendaal. Het klimmetje bij Duin en Kruidberg gaat me makkelijk af. Bij de afdaling goed opletten, want het regent nog steeds en er proberen een paar auto's een plekje te vinden om te parkeren bij de parkeerplaats van de hockeyclub waar je vanaf het fietspad zo overheen raast. 

Even tempo minderen en een banaantje eten. Vlak voor het Kopje nog even drinken en dan naar boven. De eerste klim ga ik staand op de pedalen naar boven. Ook dit gaat prima. Zeker goed op m'n krachten gelet het eerste stuk.

Voor het tweede deel van de klim zit een kort stukje heuvel-af waar ik normaal gesproken altijd probeer flink snelheid te maken om dit mee te nemen de klim op. Maar met deze regen zie ik dat niet zo zitten en doe het wat rustiger aan. Ook in de echte afdaling doe ik voorzichtig aan. 

Daarna volgt het pad langs de zeeweg richting Bloemendaal aan Zee. Er komen continue groepen fietser tegemoet en ik moet zelf goed opletten dat ze mij wel zien. Het is weer vol wind tegen, maar het eerste deel van Zeeweg daal je nog een beetje af en kan je lekker doorfietsen. Vlak voordat je de boulevard op draait is het echter vals plat en dat valt weer vies tegen. Voor het eerst deze rit schiet de hartslag omhoog.

Langs de boulevard en de rest van Zandvoort probeer ik weer te focussen op het ronddraaien van de pedalen en m'n hartslag en laat ik de snelheid voor wat die is. De wind is toch wat meer tegen dan dat ik had gehoopt. Hopelijk is het op het duinpad achter de duinen allemaal wat minder heftig. Dat blijkt niet zo te zijn. Ik merk wel dat m'n benen wat minder beginnen te worden en probeer 'normaal' te doen. Al vrij snel haal ik een mountainbiker in die in mij een lekker windscherm ziet en snel in m'n wiel gaat zitten. Ik wil me hierdoor niet gek laten maken en probeer m'n eigen tempo aan te houden.

De duinen lijken vandaag wel extra hoog want het kost me veel moeite om boven te komen. De mountainbiker begint nu vanuit m'n rug te praten/schreeuwen…. lekker windje he! Alsof mij dat nog was opgevallen. Een stuk verder neemt hij de kop over. Dat stel ik wel op prijs en gebruik de luwte dan ook om een beetje bij te komen. Even verder halen we gezamenlijk een andere mountainbiker in. Ik wil eigenlijk net weer op kop gaan rijden als de net ingehaalde mountainbiker weer buitenom komt. Blijkbaar wil hij niet ingehaald worden. Mijn originele 'compagnon' laat een gaatje vallen, dus ga ik er overheen en overbrug het gat. Zo blijven we even in het wiel van onze nieuwe vriend. Twee heuvels verder moet hij de inspanning bekopen en zakt z'n snelheid flink in. 

Mijn tijd om weer op kop te gaan denk ik. Beleefd als ik ben ga ik er eerst even voorrijden zodat men aan kan sluiten met als doel om daarna langzaam te versnellen. De biker die we met z'n tweeen hebben ingehaald vindt blijkbaar dat ik niet hard genoeg ga en komt er weer voorbij. Rare kerel.

Ik was bereid om met z'n drieen naar Langevelderslag te fietsten, maar dit is te gek. Ik tollereer natuurlijk geen pogingen om me er af te fietsen van een mountainbiker. Genoeg ermee. Met de kop vol in de wind ga ik erop en er over. 

Door de duinen en oversteken richting het comomeer, langs de Ruigenhoek en naar de Zilk met allemaal verschillende vormen van wind mee. Ik kan weer lekker snelheid maken!

Ook het laatste stuk richting en door Hillegom gaat weer lekker. De tegenstand op de eindsprint is tegenvallend en met twee vingers in de neus druk ik m'n voorwiel als eerste over de finish!

Volgende week een trainingsweekendje in Valkenburg.
Ik ben benieuwd of dat wat makkelijker gaat dan vorig jaar!