2e paasdag, 11:00. Een relaxte tijd om te starten, maar het komt mij goed uit. Ik heb de afgelopen weken zoveel tijd gestoken in www.soyouthinkyoucanmix.nl dat ik ieder uurtje slaap wat ik kan inhalen goed kan gebruiken.
Om even voor 11 uur vertrek ik dan ook op de fiets naar Tom. Ik heb nog even op google maps gekeken om te bepalen waar Nico nu precies in Noordwijk op de camping zit aangezien het de bedoeling is dat we hem ophalen. Onderweg naar Nico zie ik een paar bekende tenues. Het blijken de kale broers (Ruud en John ) te zijn tezamen met Karel (bekend van Carolijn). Ik haal ze in en gezamenlijk fietsen we verder.
Bij Tom aangekomen blijkt Nico daar al aanwezig te zijn. Ik vraag (dom?) nog even of hij al even heeft genoten van het stuk wind mee, maar hij blijkt met de auto gekomen te zijn. We gooien er natuurlijk wat verwensingen uit, want we hadden toch afgesproken...., maar we zijn natuurllijk blij dat hij er is. Er is enige twijfel of Puun wel of niet meekomt, maar op het moment dat we willen bellen komt hij aangefietst. Na een klein ongelukje rijdt hij op een geleende fiets. Hij vraagt Tom om wat gereedschap aangezien z'n achterrem niet goed werkt en slaat wat vriendelijke suggesties van ons 'Waarom wil je überhaupt remmen op een racefiets' in de wind. Het oplossen van de remproblemen blijkt nog wat ingewikkeldere dan gedacht, dus na een paar minuten steek ik de helpende hand toe en lossen we het probleempje op.
We zijn weer eens met een vrij grote groep. Tom, Henk, Nico, Ruud, John, Karel en ik. We vertrekken. We hebben afgesproken om richting Scheveningen te gaan. Heen een beetje binnendoor en terug lekker windje mee door het duin. Ik ga met Boom op kop. Boom heeft er blijkbaar erg veel zin in en gaat er flink tegenaan. Nog voordat we in De Zilk zijn zit ik al op een hartslag van 170, en we moeten nog een heel eind. Ik laat me dan ook maar een beetje afzakken.
Na een tijdje gaan Tom en Henk op kop rijden en normaliseert het tempo tot net onder de 30Km/h. Af en toe halen we een groepje in. De meeste laten ons weer snel gaan, maar 1 mountainbiker weet op het juiste moment aan te haken en fietst kilometers lang met ons mee. Ik denk dat hij, ondanks dat hij waarschijnlijk 10Km/h harder fietst toch makkelijker fietst dan alleen. Karel fietst een beetje achterin de groep, maar houdt het verbazingwekkend makkelijk vol.
Pas voorbij Katwijk worden we aan het werk gezet. De wind heeft hier vrij spel en Tom wil dat we gaan ronddraaien. Geen probleem natuurlijk. We nemen om de beurt over, maar het enthousiasme is weer eens niet te bedwingen. Er wordt steeds meer tempo gemaakt. Als ik probeer het tempo een beetje naar beneden te zien wordt dat gezien als een zwaktebod en er direct overgenomen. Een paar aflossingen later valt de groep toch weer uit elkaar en moeten we opnieuw beginnen. Het voordeel is wel dat we snel in Wassenaar zijn. Daar weet Tom de weg niet zo goed en wijst Henk de weg. We fietsen over weggetjes die ik nog niet eerder heb gezien, maar komen uiteindelijk weer bij Duindicht uit.
Daarvandaan volgen we de bekende route naar de watertoren bij Scheveningen.
Op de laatste kilometer naar de toren eet Nico nog snel een banaan. Ik roep hem toe dat dit veel te laat is, maar baal eigenlijk het meest dat ik zelf niets bij me heb (we hadden alleen nog eieren op voorraad). We de harde wind nu in de rug en daarmee gaat het tempo ook omhoog richting de 40Km/h. Tom komt even bij me fietsen en zegt.. ik kan het bijna niet houden, als we voorbij de vluchtheuvels zijn ga ik erop en erover en zien ze me niet meer terug. Een stuk verder schuift Tom inderdaad naar voren en plaatst een aanval. Ruud slaat die in eerste instantie af en gaat hard op kop fietsen. Op het vlakke kan ik het redelijk bijhouden, maar als we echt de duinen opgaan moet ik een gaatje laten vallen. Ik zie dat Ruud nog steeds op kop rijdt en dat Tom (zo te zien) rustig in z'n wiel zit.
Het gaatje wat ik heb laten vallen heeft tot gevolg dat ik geen windvoordeel meer heb op het vlakke. Niet dat het nu zo'n groot verschil maakt als met windje tegen, maar toch. Ik probeer het gaatje weer een beetje te dichten, maar dat valt niet mee. Nico rijdt nog een stukje achter mij. Een of twee beklimmingen verder wordt het gat tussen mij en de groep langzaam groter. Boom laat ook een klein gaatje vallen en komt ook los van de groep. Henk laat zich terugzakken naar Nico. Ik neem me voor om minimaal op gelijke afstand tot Boom te blijven en te proberen hem terug te pakken voor Wassenaarseslag. Een aantal keren maak ik flink wat goed en denk ik dat het gaat lukken. Weer wat verder loopt Boom dan weer uit. Op min of meer gelijke afstand bereiken we Wassenaarseslag.
Of Tom z'n plan waar heeft kunnen maken heb ik niet kunnen zien.
Nico en Puun zitten dichterbij dan ik had gehoopt en veel tijd om bij te komen is er dan ook niet. Op het stuk naar Katwijk herhaalt hetzelfde patroon zich. Op het vlakke kan ik bijblijven, maar op de beklimmingen kom ik net wat te kort om bij te blijven. Bij iedere heuvel wordt het gat weer iets groter. Op de boulevard is het druk met auto's. Nico en Ruud wurmen zich erdoor, maar de rest van de groep blijft relatief voorzichtig achter een rijtje auto's aanrijden.
Als we bij het duinpad aankomen blijkt Nico al een aardige voorsprong te hebben genomen. Ruud heeft gewacht, rijdt nu op kop en wij sluiten met z'n allen aan terwijl het tempo weer omhoog gaat. Na een tijdje spoort Tom Ruud aan, dat er nog even flink gasgegeven moet worden als we Nico willen inhalen. Dat klopt want Nico rijdt in z'n eentje al een tijdje vooruit en we houden ongeveer gelijke afstand. Ruud gooit er nog een versnelling tegenaan. Ik wapper er heuvelop weer vanaf. Karel glimlacht als hij voorbijkomt terwijl ik zeg… die gasten zijn gek geworden!! Een kilometer verder heeft de groep Nico ingehaald. Ik zit er echter nog wel een stukje achter. Gelukkig zakt Nico ook door de groep heen en verliest hij daarmee ook zijn windvoordeel. Net voor het hek in Noordwijk lukt het me om Nico ook in te halen.
We rijden de boulevard op waar we zien dat Puun naast z'n fiets staat. Een kleine aanvaring met Boom, maar zo te zien zonder al te grote gevolgen. Wat moeten wel even wachten omdat Puun daarna wat problemen heeft om z'n schoenen weer aan de pedalen vast te klikken, maar dat levert niet al te veel vertraging op.
Op het laatste stuk over het duinpad zitten geen beklimmingen meer en dus kan ik ook wat beter in de groep blijven. Dat fietst een stuk lekkerder. Ik rijdt zelfs een stuk op kop met Tom, maar als hij steeds een tikkie harder gaat sluit ik maar weer achter hem aan. Na een tijdje gaan Ruud, Boom en Karel er weer vandoor. Niet te houden die gasten. Bij het pannenkoekenhuis steken we over en fietsen richting het comomeer. Tom gaat weer op kop. Eerst wind in de zij, waardoor het een beetje zoeken is waar het windvoordeel te vinden is. Als we weer naar het noorden buigen is dat makkelijker. De wind zit vol in de rug. Eerst Tom weer op kop, maar later neemt ook Ruud en Karel nog eens over. De snelheid komt niet onder de 40Km/h.
Het stukje naar de Ruigenhoek gaat iets rustiger aan. Karel haakt hier af en vervolgt z'n eigen route.
Wij buigen af richting de Zilk. Ik zit op kop en geef er ook nog even een slinger aan. Als ik tegen het einde van het pad de 40 niet meer vol kan houden en achterom kijk blijken we wel een gaatje te hebben en wachten we even op de rest. Dik boven de 30Km/h maken we de laatste kilometers vol. Tom en Nico gaan over de Leidsevaart, de rest gaat over de Wilhelminalaan. Ruud en John fietsen naast elkaar op kop. Ik zit erachter, Puun zit weer achter mij. Er wordt (nog) niet echt gesprint, maar we fietsen wel steeds harder. Ik heb niets meer over, maar kan met m'n laatste beetje lucht de rest nog wel een beetje opjagen door duidelijk aan te geven dat boven op de brug afgesprint dient te worden. Boom en Ruud versnellen en kijken een beetje naar elkaar. Puun komt buitenom en pakt uiteindelijk makkelijk de overwinning. Aan het einde van de Wilhelminalaan gaan we uit elkaar. Behoorlijk nat geregend, maar toch voldaan komen we weer thuis.
Ik ga eerst even douchen, dan m'n fiets schoonmaken. Als ik m'n fiets al een tijdje probeer af te drogen in de regen merk ik dat ik wellicht toch een ietsje teveel heb gegeven en nog wat slaap moet inhalen :)