www.legendsonwheels.nl

Vandaag heerlijk weer.
Ik heb lichte twijfel over de kleding. Broek is duidelijk, dat wordt kort, maar de keuze voor een dun jasje of met een t-shirt en mouwstukken is lastig. Later op de dag zal de jas te warm worden en ik kan hem dan niet goed opbergen. Ik gok het en ga voor shirt + mouwstukken.

We vertrekken vandaag een uurtje eerder. Om kwart voor 9 staat Nico voor de deur, hij heeft wel een dun jasje aan, toch weer twijfel. Na kort overleg blijf ik toch bij m'n keuze om de jas thuis te laten.

Bij Tom verzamelen we met Boom, Ruud, Peter en Ed. We gaan hetzelfde rondje fietsen als 2 weken geleden. Op de brug bij Bennebroek staat Ap ons op te wachten. Hij sluit snel aan als wij de bocht om gaan. Ik zit niet heel lekker en pruts wat aan m'n broek. Tom houdt me angstvalling in de gaten en maant me om gewoon m'n kopwerk te doen. Lachend (omdat ik echt niet zo opzichtig zou linkeballen) fiets is samen met Ruud op kop de Bennebroekerweg af. De wind valt (zoals altijd bij het fietsen) tegen.

Na een tijdje gaan we van kop af en kom ik naast Ap te fietsen. Hij vertelt dat hij toch wel een beetje bang geworden is van die hongerklop van twee weken geleden en heeft vandaag veel aandacht besteed aan de voorbereiding. Hij is al vroeg begonnen met een goede warming-up, heeft al een paar boterhammen gegeten, flink wat gedronken en heeft z'n zakken vol met extra eetwerk gestopt. Hij voelt zich goed. We draaien de ringvaart op en krijgen de wind een beetje in de rug. Peter en Nico rijden voorop. Wat is het fietsen met dit weer lekker zeg.

Na een aantal kilometer komen we ongeveer bij het punt waar Ap vorige keer als een idioot begon te fietsen. We spreken af om een geintje uit te halen en de kop over te nemen en weer flink hard te gaan fietsen. Dat doen we dan ook. We gaan op kop en trekken het tempo flink omhoog. Helaas geen reactie :) We fietsen lekker door en zonder dat er veel gebeurt komen we in Den Haag. We fietsen richting Scheveningen.

Boom weet een weg via Duindicht waardoor we veel stoplichten kunnen ontlopen. Tom vraagt nog… weet je het heel zeker… natuurlijk zegt Boom. Drie keer fout rijden later komen we weer bij de watertoren uit. Tot aan daar hebben we een normaal tempo gefietst, maar zodra we in het duin komen gaat het los. Het tempo vliegt omhoog en ik moet flink aan de bak om bij te blijven.

Het aflossen verloopt rommelig. Het is erg druk, en hierdoor vallen er vaak gaten. De effecten hiervan zijn vooral te voelen als je achterin zit. Als de eerste nog net ruimte ziet om erdoor te glippen moeten degene achterin vaak juist remmen. Ik kom een paar keer slecht uit en het kost veel kracht om de gaatjes goed te maken.

Bij Wassenaar moeten we de weg oversteken. Omdat het lekker weer is zijn er natuurlijk ook veel auto's. Tom roept nog naar Ap… doe even voorzichtig met oversteken, maar dat komt niet echt aan geloof ik, want slippend probeert Ap te stoppen voor een auto. Gelukkig stopt de auto op tijd en laat ons oversteken. Zo fietsen we door naar Katwijk. Ruud merkt op dat er eigenlijk nog wel moet gebeuren omdat het anders wel een saaie blog gaat worden. De bocht nadat hij dat heeft gezegd zien we een man en een vrouw die met mountainbikes over het hek vanuit het duin terug naar het fietspad proberen te komen. Het moet net lijken alsof ze buiten de paden hebben gefietst, maar ze lachen ons net iets te uitbundig.. En dus roept 8 man in koor… jaaa jaaa.

In Katwijk over de boulevard en dan door naar Noordwijk. We proberen iets normaler te doen door de duinen dat blijkt toch een lastige opgave :) In Noordwijk is het druk met dagjesmensen. Veel bussen en auto's waar we tussendoor proberen te manoeuvreren. Op de weg langs Huis Ter Duin gaat het bijna mis. Een aantal van ons hebben een auto ingehaald en net als Boom er langs wil gaat de auto opeens naar rechts. Er rest Boom niets anders dan tussen twee geparkeerde auto's in te sturen en hard te remmen. Hij kan nog net op tijd afstappen.

Dan het laatste stukje door de duinen. Weer druk en goed opletten. Vlak voor het punt waar wij gaan stoppen voor koffie met gebak rijden we achterop een groep met 'gewone' fietsers. Na enige aandringen gaan ze wat dichter bij elkaar fietsen zodat wij er langs kunnen. Tom roept.. even wachten tot na die blinde bocht, maar die woorden zijn niet aan Ap besteed. Hij glipt nog net op tijd voorbij en laat ons verbaast achter.

Dan stoppen voor koffie. Er zijn geen tafeltjes vrij en dus nemen we plaats in loungeset. Na koffie met appelgebak blijkt dat het lastig is om hier weer uit te komen. We fietsen nog gezamenlijk door tot en met de Zilk. De helft haakt hier af. Tom, Ap, Ed en ik rijden nog verder. We fietsen over de Vogelzangseweg naar Heemstede waar ook Ap (na een hele sterke rit!) het voor gezien houdt. Met z'n drieën fietsen we door tot aan Velsen. We slaan het kopje van Bloemendaal vandaag over omdat die in het parcours van een fietstocht zit en het daar waarschijnlijk heel druk is.

Bij Velsen draaien we richting het Noordzeekanaal. Om en om gaan we op kop. De wind is toch best stevig. Ik blijf last houden met zitten. Het lijkt wel of er een plooi in m'n broek zit of zo die steeds meer gaat irriteren. Ik probeer af en toe even te staan en dat brengt wel wat verlichting. Bij de houtrakpolder krijgen we eindelijk weer een beetje wind mee. Ed gaat het hele stuk op kop en laat het tempo niet onder de 35 zakken. Ik kan het redelijk bijhouden maar krijg eigenlijk steeds meer last met zitten. We steken over bij Badhoevedrorp en rijden via de ringvaart weer terug. Ik zit weer even te prutsen met m'n broek waardoor ik mijn kopbeurt even laat lopen.

Tom neemt het over en ik heb het idee dat hij me dat niet in dank afneemt. Als het tijd is voor de aflossing en Ed wil overnemen besluit ik dat ik het nog even moet goedmaken en ga er overheen en ga op kop fietsen. In het begin heb ik moeite om 32 a 33 Km/h te fietsen. Wel kom ik steeds beter in m'n ritme en ook de wind komt een handje helpen. Uiteindelijk lukt het met om een heel behoorlijk stuk tegen de 40km/h te fietsen. Bij de Cruiquis geef ik af en krijg 'uitslover' toegesnauwd.

We komen aanrijden bij het stoplicht wat precies op tijd op groen springt. Een paar fietser blokkeren de weg. Ed en ik zijn er snel langs, maar Tom blijft even achter. Dan neemt Ed maar de kop. Tom sluit na een tijdje aan. Ik kijk hem even aan en moet lachen… even positie zoeken zegt Tom met een dikke knipoog. Ed rijdt lekker door op kop, onwetend van wat komen gaat.
Ik heb natuurlijk wel een idee, en zorg dat ik een grote versnelling heb staan zodat ik snel kan reageren wanneer Tom er overheen komt.

Met nog 200meter te gaan wordt het al een beetje spannend. Een paar keer kijk ik achterom, maar er komt nog niets.. De afstand tot het bordje neemt af. Bij 100meter nog een keer kijken, nog niets. Met een meter of 50 te gaan hoor ik iets. Ik kijk om en zie Tom op tijd komen.
Ha…. kans op succes. Ik zet ook vol aan, maar na anderhalve slag schiet m'n kuit in de kramp.

Aaargh, balen. Nou ja, snel de benen stil, terugschakelen en 'rustig' doorfietsen. Ed doet nog wel een poging om Tom in te halen, maar na zo'n end op kop is hij kansloos :) Bij de brug gaat Tom rechtsaf. Ed en ik fietsen door naar Hillegom. We genieten van het mooie wegdek wat ze hier hebben aangelegd en zijn in een zucht in Hillegom. Daar scheiden onze wegen.

Thuis eerst even uitrusten, en daarna heerlijk in het zonnetje m'n fiets schoonmaken.
Wat een heerlijke dag. Zo zou het altijd moeten zijn!