www.legendsonwheels.nl

Vandaag een aparte dag.
We gaan op stap zonder onze wegkapitein.
Tom had namelijk vrijwel heel Hillegom en omgeving (inclusief alle legends) uitgenodigd om gisteren de bloemencorso te komen kijken/vieren. De verzorging was super, van garnalen en saté op de BBQ, verschillende soorten soep, heerlijke broodjes en bagels tot hartige taart. Als dessert had Tom… In de schil gebakken banaan, met cointreau, bruine suiker en slagroom… een echt fietsers dessert :) De consequentie van dat alles was natuurlijk wel dat hij vandaag de nodige opruimwerkzaamheden moest verrichten.

Wat onwennig met de situatie (wie gaat er nu bepalen waar we heen fietsen) hadden we om 10:00 afgesproken bij Nico. Zowaar iets eerder dan gepland kunnen we vertrekken.
Over de Hillegommerbrug draaien we linksaf richting de cruquis. Het is prima weer.
In elsbroek was geen zuchtje wind te bespeuren, maar op de dijk steek hij toch weer de kop op.
We fietsen twee aan twee over de dijk. Ed en ik voorop, maar na een tijdje worden we ingehaald door Rene en Ruud. Blijkbaar gaan we niet hard genoeg. De mannen doen er een paar km/h bovenop. Rustig laten Ed en ik ons terugzakken.

Bij Vijfhuizen stelt Ruud voor om over te steken naar de andere kant van het water. Ik ben er niet gerust op, de vorige keer dat een van de kale broers de route ging bepalen werd dat niet direct een succes, dus ik sputter wat tegen. Ruud houdt vol dat het een hele mooie route is, en hij rijdt voorop dus we gaan naar de overkant van het water. Het eerste stuk is inderdaad mooi, maar na 1 kilometer rijden we naast de flats van Schalkwijk. Met Nico en Peter op kop komen we een kilometer verder bij de Boerhaavelaan en slaan rechtsaf. Ik verwacht dat we hier weer het water oversteken en dan is dat mooie stuk eigenlijk alleen maar een onderbreking van ons ritme geweest.
Een uitgelezen kans om 'mijn gelijk' nog een keer onder de aandacht te brengen. We gaan echter onder de brug en volgen nog een stuk van de ringvaart en fietsen over het Liewegje. Dat is nog niet echt lekker fietsen.

Bij de Amsterdamsevaart maken we een slinger rechts-links naar de Legdijk. Dit stuk van de route is echt al wel mooi te noemen (wat toepasselijk is, want we fietsen langs de 'mooie Nel'). Ik kan me best voorstellen dat je hier in een rustig tempo fietsend best kan genieten van de omgeving, maar nu tempo makend op kop met Ed ligt dat net wat anders. Aan het einde rechtsaf de Spaarndammerdijk op en die volgen we voor een kilometer of 5. Ik moet toegeven dat dit toch een heel mooi stuk fietsen is. Niet alleen is het uitzicht zo bovenop de dijk heel mooi, ook het asfalt ligt er prima bij.

Er zitten een paar mooie bochten in de dijk. Als Rene en Ruud weer op kop komen kunnen ze zich weer niet inhouden en fietsen tegen de 40km/h. We komen uiteindelijk min of meer op dezelfde plek in Halfweg uit. We moeten nog een klein stukje door Spaarnwoude heen en draaien naar het Houtrak.

Daar hebben we de wind weer vol op de kop. Ruud en Rene geven af snel af en laten Nico en Peter de kop nemen ;) Die fietsen in een keer door tot het Noordzeekanaal waar Ed en ik het weer overnemen. We fietsen door tot het pontje bij Velzen om daarvandaan weer richting het kopje van Bloemendaal te fietsen.

Bij Duin en Kruidberg loopt het fietspad glooiend omhoog. We halen hele stapels fietser in om daarna ons te richten op het kopje. We komen netjes bij elkaar aan. Ed, Ruud en Rene kunnen zich niet bedwingen en gaan volle bak naar boven. Ik fiets op m'n eigen tempo op enige afstand. Peter en Nico fietsen weer een stukje achter mij. In een goed tempo gaan we omhoog.
Na de afdaling bespreek ik onze progressie nog even met Nico. Een maand of twee geleden zat ik al met zure benen op de het stukje bij Duin en Kruidberg en nu schakel je daar bijna niet eens meer terug. En dat kopje… dat is eigenlijk ook maar een eitje!

We fietsen door richting Zandvoort. Ruud geeft aan dat hij een plaspauze nodig heeft. Ik spoor hem aan om voor ons uit te fietsen zodat wij hem rustig aan weer kunnen oppikken bij het duinpad. Hij doet z'n best, maar de anderen hebben het blijkbaar niet begrepen want die versnellen allemaal met hem mee. Na een kort stuk van het duinpad zijn we weer compleet.

We hebben nu ook de wind schuin in de rug. Het tempo vliegt omhoog en zakt niet meer onder de 40Km/h. Ed rijdt op kop en ik zit in het tweede wiel. Wat tegenliggers en andere groepjes fietsers gooien roet in het eten. Ed gaat er nog net voorlangs, maar ik moet wachten. Het gaatje is meteen behoorlijk. Ik ploeter enige tijd om bij te komen. Ed laat het gas wat los en net als ik aansluit gaat Rene er overheen. Wat een versnelling… Ed zet weer aan om het gaatje te dichten en ik blijf verstandig maar even in zijn wiel. Na een tijdje geeft Rene af en komt Ed weer op kop.

Daarna ben ik aan de beurt. De snelheid is continue ruim boven de 40 geweest en ik ga er voor zorgen dat dit ook zo blijft. Als ik voel dat mijn batterijtje leeg begint te raken geef ik af, niet te lang door fietsen want als iemand voor je versnelt moet je wel mee kunnen.

Ik verheug me erop om even uit de wind te fietsen en bij te komen. Ruud komt voorbij. Peter dicht in zijn wiel. Vlak daar weer achter zit Rene.. ik voel al dat de wind voor me iets wordt gebroken. Verwachtingsvol kijk ik naar links, maar er volgt niets! Als ik weer voor me kijk is er al een gaatje van een paar meter. Snel kijken of ik dat kan dichten. Het lukt me om de afstand te verkleinen, maar ik krijg het niet dicht. Ik merk dat Ed bij mij in het wiel zit. Blijkbaar was twee keer kort achter elkaar op kop bij deze snelheid ook voor hem net even te veel. Hij roept iets tegen me. Geen idee wat, maar als hij daarna voorbij komt begrijp ik dat hij me aanspoorde om bij hem aan te sluiten.

Zijn aanzet naar de koplopers is mij echter nu wat te machtig en ik moet hem laten lopen. Ik kijk om om te zien waar Nico is. We hebben echter net een paar bochten genomen dus zie ik hem niet. Dan toch maar weer proberen om aan te sluiten. De afstand is daarvoor inmiddels natuurlijk veel te groot geworden, maar ik kan de afstand redelijk gelijk houden tot aan Langervelderslag. Rustig fietsend komen we weer bij elkaar om het tempo weer op te voeren richting de Ruigenhoek.

Daar zetten we weer aan naar de Zilk. Op het fietspad is het eigenlijk te druk om hard te fietsen, maar goed… we doen het toch. Aan het einde van het fietspad steken we over en kruisen een hele groep brommers die ons richting Hillegom achtervolgen. Wij gaan zo hard dat het ze eigenlijk niet lukt om ons in te halen :) Het is nog steeds wel erg druk op het fietspad en bij de kruising met de Leidsevaart gaat het ook bijna mis. Er fietsen mensen 'blind' het fietspad op.

Rene en ik zien het aankomen, wijken van het fietspad af en zien nog mogelijkheden om te stayeren achter een brommer aan. Vlak voordat we in de zuiging komen blijkt de brommer linksaf de Noorderleidsevaart op te willen en die remt dus hard. WIj moeten uitwijken en de anderen moeten hard remmen voor de mensen die zo het fietspad op kwamen. We zijn allemaal geschrokken en zeggen allemaal dat dit toch een beetje te gek was.

De Wilhelminalaan is natuurlijk wel lekker breed. Een mooie gelegenheid om nog een laatste keer te versnellen. Vanaf de kop geef ik flink gas en blijf versnellen. Heeeeel lang komt er niemand overheen en blijven de heren 'link' uit de wind. Bij het molenduintje zet de kale broer het eindsprintje op z'n naam.

Daar sluiten we de koers ook af .
Met ruim 78Km en een gemiddelde van boven de 31Km/h op zak fietsen we naar huis….